Ninh Binh - Hué

Wat een bofferds zijn we toch, was de eerste gedacht waar ik mee wakker werd. De zon scheen, de wind was gaan liggen en ik had bijna de hele nacht goed geslapen in een home-stay met zulke vriendelijke mensen. Na het ontbijt zochten we weer fietsen uit, die eerst even onde handen genomen moesten worden. Men rijdt hier met zeer zachte banden, misschien omdat het zo hobbelige wegen zijn? Maar wij houden van iets meer lucht in de bandjes en de zadels op iets comfortabelere hoogte.
We fietsten naar Trang An, waar honderden bootjes lagen te dobberen, te wachten op de stroom toeristen. Er gaan zo'n 4-5 mensen op een bootje met een roeier/ster. Wij zaten met 3 jonge Vietnamezen samen, die naar later bleek verpleegkundigen en een dokter(?) waren. Of ze op vakantie waren of een dagje uit, werd niet duidelijk, dat ging hun woordenschat te boven, maar gezellig was het wel.
En het was mooi!! Het gekabbel, de zon op het water, de prachtige bergen met strijklicht op de achtergrond, onze hoedjes van stro ( gekocht voor 70 ct) het gebabbel op de achtergrond en al die bootjes op een rijtje. De waterlelies bloeiden volop, prachtige pagodes en tempels waar we even stopten, zodat de Vietnamezen even hun gebedje konden doen en wat kleingeld achterlaten, de immense grotten waar we doorheen voeren, de meeste zo laag boven het water, dat we moesten bukken om ons hoofd niet te stoten. Het was fantastisch, we kwamen helemaal bij. De Vietnamezen wilden heel graag met ons op de foto, en wij met hun natuurlijk. Af en toe probeerden ze een gesprek, maar dat bleek toch te lastig. Zo vroegen ze een keer hoe oud ik was en toen ik zei 59, keken ze naar Evelien, hoe oud was die dan?? 27? Verbaasde blikken, toen ze aan het rekenen sloegen, omdat de meeste meisjes hier toch vaak op hun 16-17 e jaar moeder worden..... Dan viel het gesprek een beetje dood, want wat moet je daar nou op zeggen :)
Na zo'n 3,5 uur varen hebben we het nabijgelegen restaurant heerlijk kippensoep met champignons en mais gegeten en konden we nog even verder fietsen. We zijn nog naar Hoa Lu gefietst, maar hadden eigenlijk niet zo'n zin om nog door de stad te dwalen, dus na een frisdrankje weer terug naar de homestay gefietst. Lekker even gedoucht, even met mijn moeder gebeld, die dat zeer waardeerde, zo vanaf de andere kant van de wereld
:) en na een hapje eten afscheid genomen van de lieve mensen van de homestay, die voor ons een plekje hadden geregeld in de slaapbus naar Hué.
Het is Azië, vooral niet vergeten......19.30 u kwam de taxi die ons naar het busstation zou brengen en daar wisten ze niets van ons af??? Na wat heen en weer gesteggel bleken we op het verkeerde busstation te staan! Alles weer in de achterbak en rijden naar het goede busstation. Daar was niemand, die er iets over kon vertellen, maar wel een aantal andere backpackers die ook met de bus van 20.30u naar Hué zouden gaan. Oké, dan wachten wel even tot er iemand kwam...de taxichauffeur wachtte mee, want die moest de bus nog betalen! Tegen 20.15u kwam er een man op een brommertje, die riep 2 persons to Hué?? Yes, yes riepen wij en de taxichauffeur kon zijn geld kwijt en verdween. Toen gebeurde er een hele tijd dus niets meer.....Azië dus..... Tegen 21.45u kwam er een bus, maar die was niet voor ons....5 min. later kwam er nog een, en ja die was het toch! Ingeladen, schoenen uit en in een zakje, bedje uitgezocht en enigszins geïnstalleerd, en dekentje over je heen. Uiteindelijk was het dan echt zo ver, we reden!! Nou, ja, we scheurden geloof ik, af en toe keek ik naar buiten en zag de dubbele doorgetrokken streep aan de verkeeerde kant van de bus, terwijl ze in Vietnam toch echt rechts rijden! Dan zat er weer zo'n lastig autootje voor ons, dat links bleef rijden, nou dan ga je er rechts al toeterend voorbij, zo werkt dat hier!
Toch nog in slaap gevallen, zo'n 3 uurtjes denk ik? Tegen 7.30u. werd er WAKE UP, door de bus heen geroepen, en iedereen pakte zijn spullen, hobbelde weer uit de bus en een nieuwe dag kon beginnen!
Onze spullen konden we in het geboekte hostel even kwijt, daar konden we om 13.0u inchecken. Eerst maar eens op zoek naar ontbijt. Dat kostte enige moeite, maar bij een mimimart wat yoghurt gekocht en bij een koffietentje thee en fruit besteld, dat we daar ook de yoghurt wilden eten was geen enkel probleem :)
We hadden ook nog een motorritje geregeld naar een van de tempels net buiten Huë, en de motorguys pakten ons eerst helemaal in, want inmiddels regende het nogal. We wilden het eerst cancelen, maar zijn toch gegaan en hadden daar geen spijt van. Mooie tempel, zo aan de buitenkant oud, zwart, met stenen beelden, maar binnenin te protserig voor woorden, de emperor die er vereeerd werd keek niet op een Dong of wat.
Inmiddels was het droog, terug naar het hostel, waar we al eerder in konden checken! Dolblij doken we eerst het bedje in, lekker even een paar uur tukken!
Verkwikt werden we weer wakker, hebben in Little Italy lekker pasta en koffie genomen en zijn toen gaan shoppen! Goed geslaagd, mag ik wel zeggen! :)
Weer terug naar de Vietnamese Italiaan en pizza gegeten, lekker westers, maar we vonden het wel weer eens lekker! Het meisje herkende ons, moest lachen en wist nog te vertellen, wat we gegeten hadden. In het praatje wist ze ook op 4-5 manieren dank je wel te vertellen, een Australiër, die er werkte, kwam ook nog even zijn steentje bijdragen, kortom reuze gezellig!
Of hij nog iets leuks wist, waar we een cocktail konden drinken, vroeg Evelien. Toevallig wel, hahaha, uit zijn binnenzak kwamen kaartjes van een cocktailbar, waar we 10% korting kregen ( hij wist dat we Hollands waren) en daar zou hij later ook nog komen, dus wie weet zag hij ons daar nog...maar hij keek allleen naar Evelien ( en dacht, die moeder moet ik lozen:)...)
Ergens anders, hahahaha, een cocktail gedronken, Evelien dan, ik braaf aan de watermeloensap :) een heel leuk tentje, je keek op een levendig straatje, erg leuk.
In het hostel nog een kopje thee met de mensen van het hostel, waarvan het meisje hier maar tijdelijk werkte, zij herkende onze spraak, want zij werkte als au-pair in Wassenaar, waar ze met de kerstdagen weer naar toe ging. Een heel gezellig gesprek, nog leuke tips voor Hoi An gekregen, want daar gaan we morgen heen. Dan blijven we er een nacht of 4, we moeten even bijkomen....