Hang Thép Nghiêng

Dit was echt een dag, zo fantastisch! Het was stralend weer en we zouden vandaag naar een eiland om te gaan klimmen. Eerst werden we in een busje geladen, dat in de haven weer leegstroomde op een bootje. Op zee werden de groepen gescheiden, een deel ging kayakken en zwemmen en wij gingen klimmen samen met Metty, onze Deense vriendin en een Franse jongen. Ik was een beetje ongerust, dat er van mij ook verwacht werd, dat ik tegen de rotswand ging opklimmen, maar ik was mee voor de foto's!
Twee Amerikaanse jongens, Rob en Connor, waren onze begeleiders, prima knullen! Zeer zorgvuldig werd er met de spullen omgegaan, goed voorbereid en de meisjes hadden er reuze zin in! Toen ik ze zo omhoog zag gaan, zag het er zo simpel uit.....Connor vroeg me op een gegeven moment, of ik niet toch ook een stukje wilde proberen? Even nadenken, en ja, waarom niet? Ze waren goed, dat zag ik wel en Connor verzekerde me, dat hij me zowiezo goed zou vasthouden. Ik kreeg de klimgordel, helm en schoenen van Evelien, we hebben dezelfde maten en ja, daar ging ik! Zo cool!!!! Ik klom tot 2/3 van de route die uitgezet was, en eigenlijk ging het best goed! Alleen de schoenen waren zo krap, dat mijn linkerteen protesteerde. Ze horen wat krap te zitten, maar dit was niet fijn.
Ik keek even naar het uitzicht en wilde toen weer terug. Dan moet je als het ware op je tuigje gaan zitten en je handen loslaten en dan ga je abseilend naar beneden! Even eng, maar ik had het volste vertrouwen in mijn zekeraar. Het was geweldig en ik voelde me zoooo trots op mezelf, dat ik dit gedurfd had!!
Evelien vond het ook kicken, haar moeder zo bungelend aan dat touw:)
De rest van de routes waren best moeilijk, het liep op in moeilijkheidsgraad. Ik was dan ook zo trots op mijn kind, dat ze zo goed kon klimmen, zelfs een overhangend stuk rots ging haar goed af! En al die tijd scheen de zon en waren we op een soort bounty-eilandje. Het was fantastisch!
Rond 13.00u stopten we en voeren we weer met een bootje naar de grote boot, waar weer een heeerlijke lunch op ons wachtte. Het was erg gezellig, iedereen had het naar zijn zin. Even nog gesprongen en gezwommen, en dit keer sprong ik ook van de boot! Weliswaar van een lager niveau dan de meisjes, maar toch! Het was heerlijk water om te zwemmen. Nog nauwelijks opgedroogd klommen we weer in het taxi-bootje, dat ons naar de haven terugbracht en vandaar uit naar het centrum terug.
Het was nog steeds heerlijk weer, dus eigenlijk meteen door gelopen naar het strandje, waar we met Metti hadden afgesproken. De meisjes kunnen het goed vinden met elkaar, ze kletsen uren en uren. Nadat de zon onder was liepen we naar het hostel, namen afscheid van Metti met de beloftes van foto's uitwisselen en gingen we een lekkere hamburger eten:)
Morgen belooft het weer zo'n mooie dag te worden, dus hebben we besloten er nog een dagje aan vast te knopen en vrijdag terug te gaan naar Hanoi. Want zaterdag vliegen we weer terug naar Nederland. Beetje gemengde gevoelens, ik kan het hier nog wel een poosje uithouden, dat reizen vind ik wel heel leuk. Maar er wacht thuis ook een lief op mij, en ik kijk ernaar uit om mijn avontuur te delen :)