Lanha Bay en Halong Bay
Door: Marianne
Blijf op de hoogte en volg Marianne
06 December 2016 | Vietnam, Cát Bà
Ondertussen werd de lunch bereid en konden we aan tafel. Heerlijke vis, leek op tonijn, kleine loempiaatjes, nog een visschotel met soort inktvisringetjes, een soort kool met ui en ananas. Heerlijk, heerlijk! Al varend zaten we daar te eten en te genieten van de omgeving. Inmiddels praatte iedereen met elkaar, het waren allemaal reizigers, de een wat verder weg, de ander wat langer. Iedereen had zo zijn of haar verhaal.
We stopten bij een strandje, waar je naar toe kon zwemmen en even rond kon kijken. Het was een strand waarbij je aan beide kanten water had, wel grappig, zo tussen de rotsen in.
We brachten een deel van de kano's terug naar de uitleen, waar ook nog een soort van visvijver was, waar kleine haaien in een kooi zwommen, ws voor een restaurant of zo?
Inmiddels werden de Tjechen en het Franse stel opgehaald, dan wel op een andere boot overgezet. Zij gingen terug naar de haven en wij voeren verder. We hadden een prachtige zonsondergang, waar we geen genoeg van konden krijgen, de camera's bleven klikken. Het ene plaatje toch nog weer mooier dan het andere!
De kok had zijn best weer gedaan met het avondeten en zo zaten we gezellig te kletsen met een biertje erbij. Het was wel iets kouder geworden en we waren ook wel moe en rozig van de hele dag. De bedjes waren inmiddels gespreid. Een soort alkoofjes met gordijnen ervoor, lekker knus. We lagen er rond 21.00u in, en ik sliep al heel snel.....
De volgende morgen werden we wakker toen de motor gestart werd, het was 7.30u! Al die tijd geslapen!
Onbijt met broodjes met omelet en thee, en daarna werden wij op een andere boot overgeheveld bij een stel Fransen en 2 stellen Duitsers. Dat gebeurt gewoon op het water, boten tegen elkaar aan en overstappen maar!
Helaas was het niet zo zonnig als gisteren en waaide het ook meer, dus warme shirts en truien aan. We voeren weer rustig rond door de baai, onvoorstelbaar groot en onbegrijpelijk, dat ze hier niet verdwalen, al die rotsen lijken op elkaar!
Na een poosje voeren we langs Monkey Island, dat zagen we al van verre, er liepen aapjes over het strand. We legden er aan, en konden naar een rots klimmen die uitkeek over een groot deel van de baai. Het waren weer die scherpe karstbergrotsen, en ik had niet echt goede schoenen aan. Ik ben dus niet helemaal boven geweest, maar net onder de top. Evelien natuurlijk wel, dat is net een klimgeit :) samen met Metti en Arnaud is ze helemaal boven geweest. Ik heb foto's van hun gemaakt en zij van mij! Ik ben al eerder weer rustig naar beneden geklommen en heb lekker an het strand gezeten, de zon liet zich heel even zien, af en toe liep er een aapje voorbij, het was heel grappig om dat allemaal te bekijken. Nadat de klimmers weer beneden waren, hebben we nog even wat gedronken en gingen we terug de boot op. Daar stond de lunch al weer klaar, weer heerlijke vis, rijst en groente en watermeloen toe.
Even later voeren we weer naar de botenverhuur en namen weer kayaks mee, en enige tijd later konden we in een ander deel van de baai weer peddelen. Weer door enorme grotten onder de berg door, prachtige lagunes, vrijwel zonder wind. Het was weer bijzonder. Natuurlijk moest er ook hier weer even van de boot gesprongen en gezwommen, ondanks dat het een stuk frisser was dan gisteren. Maar het water was nog steeds lekker, alleen erboven stonden ze te bibberen! Flink afdrogen en warme kleren aan, en verder ging het weer. Ondanks dat de zon niet volop scheen, hadden we toch weer mooie kleuren op het water en in de lucht.
Er kwam een klein bootje aangetuft en dat bleek onze "taxi" te zijn, die ons terug moest brengen naar de haven. Dat was nog best een eind en op het laatst voeren we in het pikkedonker, de boot zelf was zo'n drijvend vlot met een dakje erboven, voerde geen licht....Gelukkig zat er zo'n oude Vietnamees aan het roer, die ws al zijn hele leven daar tussen die rotspartijen doorbracht, dus het kwam helemaal goed!
Met de auto terug naar ons hostel, waar we bijzonder hartelijk weer werden ontvangen. Het allerliefste vrouwtje vroeg meteen hoe ons dagen geweest waren, ze was zelfs een beetje ongerust geweest, want we waren zo laat, ze had al eens gebeld of alles goed ging, zo'n schatje!!
En het schatje had ons nu een kamer met zeezicht gegeven, omdat we gevraagd hadden of dat kon. Lekker van haar kookkunst genoten en nog een rondje door de stad voor een shake en mango sticky rice ( waar Evelien zo gek op is)
Lekker ons bedje in, al deinen we nog wel een beetje van de boot....:)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley